Ἅγια Μετέωρα

Τὰ Μετέωρα εἶναι ἕνα σύμπλεγμα ἑκατοντάδων μεγαλύτερων ἢ μικρότερων βράχων ποὺ ὑψώνονται ἐπιβλητικὰ πάνω ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Καλαμπάκας, κοντὰ στὰ ὄρη Κόζιακας καὶ Χάσια. Μετέωρα ἐπίσης ὀνομάζονται καὶ οἱ ἱερὲς μονὲς ποὺ ἀπὸ τὸν 14ο αἰώνα ἄρχισαν νὰ κτίζονται πάνω στοὺς ἐπιβλητικοὺς καὶ ἀπόκρημνους βράχους. Μέχρι τὸν 18ο αἰώνα εἶχαν κτιστεῖ καὶ εἶχαν κατὰ καιροὺς κατοικηθεῖ ἀπὸ μοναχοὺς πάνω ἀπὸ 40 μοναστήρια, κελλία καὶ ἀσκητήρια.

Ἡ ὀνομασία Μετέωρα εἶναι νεώτερη καὶ δὲν ἀναφέρεται ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς. Γύρω στὰ 1340 μ.Χ. ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος ὁ Μετεωρίτης, κτίτορας τῆς μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Μεγάλου Μετεώρου, διάλεξε ὡς τόπο ἀναχώρησής του τὸν Πλατὺ Λίθο ἢ Πλατύλιθο καὶ τὸν ὀνόμασε Μετέωρον, ὀνομασία ποὺ ἔμελλε νὰ καθιερωθεῖ καὶ νὰ γενικευθεῖ γιὰ τὸ σύνολο τῶν μετεωρικῶν βράχων καὶ μοναστηριῶν.

Ἡ λέξη μετέωρος προέρχεται ἀπὸ τὶς λέξεις «μετὰ» καὶ «ἀείρω» καὶ σημαίνει «αἰωρούμενος, κρεμασμένος στὸ κενό, μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς».